Van Siebe Rijploeg Jeugdkamp tot Fc ’s-Gravenzande Jeugdkamp
(door de ogen van Peter en Hans van den Berg)
Het kamp is gesticht in 1972 door Siebe Rijploeg. De reden om met het kamp te beginnen was dat er in die tijd veel tuinders lid waren van de ’s-Gravenzandse v.v. In de zomervakantie hadden zij het dus vaak erg druk met hun teelt waardoor ze dus niet samen met de kinderen op vakantie konden, om de kinderen toch een leuke vakantieweek aan te bieden is toen het Jeugdkamp ontstaan. Het kamp moest voor iedereen toegankelijk zijn, dus ook voor de kinderen waarvan hun ouders wat minder te besteden hadden. Dat werd gedaan door middel van het zoeken naar sponsoren. Mocht het dan zo uitkomen dat het kind erg graag mee wilde en pa en ma konden het zich echt niet veroorloven, dan werd het wel eens gesponsord door de supporters vereniging.
Het eerste kamp was De Paasheuvel in Vierhouten. Er werd toentertijd gerouleerd tussen 4 verschillende kampen Schaijk, Vierhouten, Markelo en Blaricum. Van deze 4 kampen was onder de leiding, het kamp Markelo favoriet. De klik met de eigenaren daar was er goed en prettig om mee samen te werken. Al deze 4 de kampen waren een onderdeel van de stichting Zon en Vrijheid. De keuze voor deze stichting had te maken met de politieke achtergrond van Siebe. De eerste jaren werd er in tenten geslapen, met daarbuiten een toilet en een eetgebouw.
Op deze kampen werd alles verzorgt door de medewerkers van de kampen, zoals het koken en het schoonmaken. Bij de eerste kampen waren er dus ook niet zoveel leiders nodig, de eerste jaren gingen we weg met 10 man leiding en tussen de 40 en 45 kinderen. Sinds jaren zijn deze aantallen flink gestegen. Er zijn veel meer deelnemers mee gegaan en hierdoor ook meer leiders. De vele leiders had ook te maken met het feit dat er sinds een flink aantal jaren zelf gekookt wordt op het kamp, zelf de boodschappen worden gedaan en dat er wordt schoongemaakt door de leiders zelf. Alle werkzaamheden worden dus tegenwoordig allemaal door onze eigen mensen gedaan en dus zijn er ook meerdere handen van leiders nodig. Siebe wilde ook graag iemand meenemen die in de “kinderwereld” zat. Albert van der Seijp was hoofdleraar van de koningin Wilhelmina school. Via school konden Siebe en Albert elkaar en zodoende is Albert (alleen) het eerste kamp mee geweest. Het eerste jaar was Peter v/d Berg er ook bij en het 2e kamp kwamen Hans en Cor v/d Berg het leidersteam versterken.
Er werd een touringcar geboekt om daarmee te vertrekken en opgehaald te worden. Op het kamp zelf hadden wij fietsen bij ons. Na een paar jaar is dat verandert in kleinere busjes en de personen auto’s van de leiders zelf, de Rood-Wit had toen zelf ook een busje die mee ging. De eerste jaren werd er na de lunch ook een uurtje rust voor de kinderen ingepland, de kinderen moesten toen in hun tent even wat slapen of rustig een boekje lezen. Het rode draad spel zoals we dat nu kennen is al ontstaan in één van de eerste jaren van het kamp. Peter Zwaanswijk kwam met het idee om een penaltybokaal te gaan doen, deze is er ook nog steeds. Elke avond worden er dan door elke deelnemer/deelneemster 3 penalty’s geschoten waar aan het einde van de week een winnaar uit komt. De eerste jaren konden we alles gebruiken wat als goal door kon gaan, een vrachtwagen, een klimrek en boomstammen, alles wat enigszins op een goal leek, kon mee.
Siebe is zelf 10 jaar mee geweest met het kamp als leider. Het 10e jaar hebben Hans en Peter v/d Berg en Eef Blok de organisatie overgenomen met Eef in de vorm van hoofdleider. Na een aantal jaar heeft Fons Noordermeer (bij de kinderen toen bekend als “ziekenfons” doordat hij de EHBO man was) de taak van hoofdleider overgenomen van Eef. Nadat de afgelopen jaren Peter en Hans v/d Berg samen met Eef v/d Bos de organisatie gedaan hebben, hebben zij na de fusie, het stokje overgegeven aan Henk van Geest, Stefan van Vliet en Johan en Mandy v/d Berg (Johan de zoon van Peter en Mandy de dochter van Hans).
Het is helaas niet mogelijk om alle leiders te noemen die mee zijn geweest. We schatten zo rond de 65 leiders en ongeveer 1900 deelnemers tot nu toe.
– Dieptepunt van het aantal deelnemers was 32 kinderen. Dat jaar is er over gedacht om te stoppen met het kamp. Er is toen gelukkig besloten om een andere weg in te slaan met jongere leiders die meer tussen de kinderen stonden. Dit had een positief effect.
– Hoogtepunt met het aantal deelnemers was 106, dat was inclusief leiding. Er moest toen zelfs veranderd worden van accommodatie, omdat de accommodatie waar we in zaten te klein was.
– Zijn er wel eens hele weken verregent? Ja die hebben we helaas ook meegemaakt maar door de improvisatie kunsten van de leiders, – die in de loop van de jaren goed ontwikkeld is -, hebben we de kinderen toch een super week kunnen bieden.
Een paar leuke herinneringen
– Er is een jaar geweest dat het onder de oudste kinderen van het kamp een trend was om geesten op te roepen. Een paar jongens waren er over aan het praten in het douchegebouw vlak voordat ze naar bed zouden gaan. Lekker donker buiten, toen ineens het licht uitviel (waarschijnlijk een kapot bolletje……….). Waarop de jongens als een haas terug naar het kamp renden en lijkbleek bij de leiders aankwamen. Zo geschrokken waren ze, u begrijpt het… geesten oproepen was gelijk klaar die week.
– De jongens uit de C-groep hadden elkaar zover gekregen dat ze op de bonte avond wel even met z’n allen een striptease act op zouden voeren. Ze hadden met z’n allen afgesproken om dan alleen wel 4 onderbroeken aan te trekken, maar tegen 1 van de jongens werd gezegd dat ze er 3 aan zouden doen. Tijdens de act vlogen alle kleding stukken in het rond en eenmaal aangekomen bij de onderbroeken, trokken ze allemaal vol overtuiging de 1e, 2e en toen dus ook de 3e uit waarna er 1 aan ze blote kont op het podium stond. U begrijpt dat de zaal krom heeft gelegen van het lachen.
– De laatste jaren zijn de Björn Borg onderbroeken erg in, zo ook bij onze deelnemers. Na 2 dagen op het kamp werd er bij een E speler opgemerkt dat hij al 2 dagen dezelfde onderbroek aan had, waarop de leider zei dat hij een schone aan moest gaan trekken en het jongetje het daar totaal niet mee eens. Want zo zei hij: ” Björn Borg onderbroeken worden niet vies”.
– In de tijd dat er nog in tenten werd geslapen, werden de tenten door de leiders de laatste nacht plat gegooid met de kinderen er in. De C-groep die daar al een aantal jaar ervaring mee had, dachten dat jaar de rollen eens om te draaien door de tenten van de leiding plat te gooien. De leiding had daar al wat over gehoord en hadden een piramide van lege appelmoes blikken in de tent gezet zodat ze konden horen wanneer de jongens aan de tent zouden zitten. Na een nacht heerlijk te hebben geslapen, werden de leiders wakker met hun tent nog helemaal intact. Toen er onder het eten een wekker afliep in de tent van de C-jeugd en de mannen ruzie kregen omdat die 2 uur eerder af had moeten lopen, konden de leiders een kleine glimlach toch niet wegdrukken.
– Ook de leiding begaat wel eens een (zeldzaam) foutje. Tijdens het zeskamp werd er door de leiding van de activiteitencommissie speluitleg gegeven aan de andere leiders over het levend bowlen. Dat houd in dat de jongens een aanloop moeten nemen en met een buikschuiver over een bouwzijl zoveel mogelijk flessen met water om moeten stoten. Waarop een leider zegt dat hij dat wel even voor zou gaan doen. Hij neemt een aanloop, springt zowat een meter van de grond en komt op de buik weer neer, maar hij komt geen meter verder…… want ja, je moet wel eerst de baan insoppen en nat maken.
Dit is zo een beetje het kamp zoals wij het hebben beleefd. Hopelijk heeft u kunnen lezen hoe wij het al die jaren geweldig naar ons zin hebben gehad.
Groeten Hans en Peter v/d Berg