Goedemorgen, een hele korte nacht voor een aantal van ons. Hier even de verslagen van de dropping per leeftijd.
Jo9
Daar gingen we hoor, het geblindeerde busje in. Voor de meeste kids van de JO9 is dit de eerste keer dat ze een dropping mee maken. Het was zo goed als donker toen we uit het busje werden gezet op een verlaten landweggetje.
Na het uitleggen van een paar spelregels, pakten Bas, Senn, Jens en Semih de leiding en wisten precies waar ze naar toe moesten. Alleen wezen ze wel allemaal een andere kant op.
Het eerste donkere landweggetje rechts liepen we in, langs een maisveld, maar het werd spannend toen we langs een wei met enthousiaste, grote, wilde koeien liepen die ons achtervolgden.
Eindelijk kwamen we op een kruispunt waar een kaart ons de weg kon wijzen. We gingen het donkerste laantje in, toen er geritsel vanuit boven de boom kwam. Johan Berg wist gelijk hoe laat het was. BUKKEN jongens en meiden! Het is de vliegende boomkip! Iedereen dook naar beneden. Johan vertelde dat het een soort vogel is die rode ogen heeft, laag overvliegt en je zo bij je haar kan grijpen met zn poten. Vanaf toen werd er bij iedere boom gebukt en ze zagen hem zelfs ook een paar keer! Mega spannend!
Na 1 uur begonnen er steeds meer te klagen, de een had last van zn voeten, de ander was moe. Maar gelukkig na 1,5 uur bereikten we het kamp! Snel douchen en ze sliepen binnen 5 minuten. Een stuk sneller dan de avond ervoor;)
JO10 dropping
Ook de JO10 werd tijdens de dropping geteisterd door meerdere vliegende boomkippen. 🐔 Op het moment dat we werden afgezet en de chauffeurs Twan en Fred wegreden, sprongen er 2 boomkippen van tak naar tak. De jongens konden nog net een vleugel tussen de bladeren door zien. Met een hoop geschreeuw en gezang vervolgden we onze weg, om zo de boomkippen weg te houden. Dat lukte niet, want meerdere keren werden we onderweg opgeschrikt door oorverdovend geritsel. Onderweg kwamen we ook nog een grote nestkast van een boomkippenfamilie tegen. Een groot waarschuwingsteken maakte grote indruk op de jongens. Volgens leiders Roeland en Ursula was de familie niet thuis, want in de nacht zijn ze met het hele gezin op jacht.
De terugweg was overigens makkelijk, want ons kampgebouw lag precies onder de prachtige laagstaande oranje maan 🌒 en daar konden we zo naar toe navigeren. Allen Xavi heeft er met Ursula wat langer over gedaan, want een blaar op z’n kleine teen speelde hem parten. Vandaag maar lekker laten weken in het zwembad! 💦
Jo11 Dropping
Na de EK finales startte de dropping van de Jo11. In een geblindeerde auto werden we kriskras door weilanden weggebracht. Hierdoor was het onmogelijk de route te herkennen. Bij het uitstappen was het Angelo die direct al in een greppel belandde.
Nadat we gezamenlijk hadden besloten welke kant we op wilden gaan, werd de pas er goed ingezet. De kinderen dachten als we direct starten met sprinten dan zijn we mooi voor 12 uur thuis. Na enige tijd lopen moest er wederom besloten worden welke kant we op zouden gaan. Het werd rechts. Wat helaas niet een al te beste keuze bleek. De mensen van Lierop zullen wel gedacht hebben dat het al carnaval was zoveel lawaai kwam er voorbij. Ook Stef deed een poging maar had zijn stem in de geblindeerde bus achter gelaten. Na een rondje lopen was het tijd voor een pauze. Wat bleek; Adhik had de hele voorraadkast van z’n moeder meegenomen tijdens de dropping. Hij wilde nog niet alles uitdelen want hij moest nog een hele week. Na een rondje Lierop toch maar besloten Google Maps om hulp te vragen. Die wees ons weer terug. De beentjes begonnen inmiddels wel wat moe te worden. Vooral voor Mink, die besloot om de rest van de dropping op 1 sok en 1 schoen te lopen omdat de andere schoen echt niet lekker meer zat. Ook Mike had al na een half uur zere voeten maar deze topper zette de knop om en ging voorop lopen om de pas erin te houden. Jesper was niet vooruit te branden, die had zijn snelle kapsel niet kunnen maken aangezien z’n wax was gestolen op het kamp. Om de tijd een beetje te doden besloten Jan, Lenn en Xemm met elkaar een gesprek te voeren over een heerlijk warme douche, hoe lang ze daaronder zouden gaan, de temperatuur enz. Dit hebben ze zeker een half uur vol gehouden. Maud en Marlieke bleven steevast bij elkaar en verloren elkaar al giebelend niet uit het oog. Joep wilde graag de tocht door het weiland vervolgen net als vorig jaar. Alleen was het daar iets te drassig voor deze keer.
Noa heeft de tocht volbracht op laarzen. Want tja, je weet nooit of het misschien wel gaat regenen.
Xemm twijfelde of hij op een gegeven moment een stier hoorde omdat we allemaal een rood hesje aanhadden. Later bleek die oranje te zijn.
Flip en Olivier hebben onderweg uitgeprobeerd welk asfalt het lekkerst ligt. Waarna ze toch besloten dat hun bed zachter was. Kass dacht bij een boer een opgehangen hond te zien. Toen iemand zijn zaklamp er op scheen bleek het een pendaalemmerzak te zijn. Waar Puk nou niet wist of hij hard of zacht wilde lopen, want hij was constant in de voor- en achterhoede te vinden, was het Duncan die zich het minste liet horen en liep steevast in de voorhoede en wilde denk een nieuw record neerzetten. Teun liep een hele tijd voorop maar moest toch langzamer lopen aangezien hij weer drie penalty’s had gescoord vandaag.
Voor Duuk was deze afstand een eitje. Die loopt met z’n vader makkelijk 7,5 km in een uurtje.
Maud wilde gerust naar Groningen lopen na een dropping van 2,5 uur.
Het was een pittige dropping voor de jo11 maar ze hebben het volbracht de toppers!
Jo12
De dropping begon met veel bijdehandjes verdeeld over twee busjes. Maar gelukkig, na de eerste kilomteter was hier nog weinig van over. De tocht begon en na twee kilometer besoten we toch weer om om te keren onder leiding van Mick en Rens. Kaartlezen ging ze goed af. Na veel heen en weer lopen, discussies en tussenstops besloot Luc een prikkelplant te knuffelen. Rowan viel tijdens het wandelen al in slaap, maar ook hij eindige gelukkig nog in zijn bed. Welgeteld hebben wij onderweg wel drie vliegende boomkippen gespot. Half 2 trefden we met slenterende voeten dan eindelijk het kamphuis en konden we nog een paar uurtjes slapen.
Dropping JO13
Gisteren avond was het zover de tocht der tochten. Marcel, Emiel en Dennis mochten aansluiten bij de 19 mannen van de JO13. Mannen mannen…zo zal ik ze niet noemen. Maar daar kom ik later in dit verhaal op terug. Nadat we iets voor 12u zijn vertrokken kwamen we om half 1 op plaats van bestemming. Ergens in een bos. Deze jongens zetten het gelijk op het lopen en dan bij voorkeur ook de verkeerde kant op, want te snel thuis zijn dat wil je toch niet. De leiders bij voorkeur wel maar daar wordt niet naar geluisterd. Emiel geef de jongens nog wat advies als we everzwijnen tegenkomen met jonkies en dat volgden zij keurig op..NOT. We starten met lopen over een modderige weggetje waar Melle na 15 min lopen in een plas met water en modder stapt. Daar moet hij nog mee doorlopen wel geteld 2,5 uur 🤣 dus dat viel best mee.
Na een uur lopen over de bosrand komen we eindelijk in de bewoonde wereld. Helaas alleen 4 kilometer verder weg van ons droppunt. Dus nog 5,5 kilometer lopen met de jongens die ondertussen hun volume van geschreeuw en gezeur op standje 100 hebben gezet terwijl de klok stond op half 2. De omwonenden lagen al heerlijk op 1 oor. Op dat moment realiseerden de jongens dat het toch nog zo’n anderhalf uur lopen was waardoor ze om de 250 meter gingen zitten omdat hun voeten pijn deden. Dus geen mannen, maar WATJES! Uiteindelijk komen we iets over half 3 op onze eindbestemming aan en hebben we de jongens niet meer gezien en gehoord.
Jo14 en Mo13
We werden gedropt rond 00:30. Leiders Walter en Johan lieten de kinderen beslissen wat achteraf geen goed plan was. Na 2 uur gelopen te hebben stonden we weer op t punt waar we al een x geweest waren, super nog niks opgeschoten. Ook had de groep de keuze een onverhard bospad in te lopen, Bas van de Ende vond dat ook een top plan hij moest wel alleen geduwd worden in zijn rolstoel. 1 team 1 taak en iedereen gaf een duwtje aan onze Bas. De moed zakte wel bij de kids in de schoenen toen bleek dat t pad doodliep en wij weer 1 km terug moesten lopen en duwen😂🤣. Onderweg kwamen we de oudste groep nog tegen, die waren ook de weg kwijt. Maar door goed kaart te lezen arriveerden we veel te laat 04:15 aan bij t kamphuis. Iedereen ging heel snel plat.
Jo 15
Rond 01:00 werden we gedropt op 7.5km van het terrein.
We hadden zondag avond de dropping, we gingen om half 1 weg naar een onbekende locatie. De afstand tot Kamphuis was 7,5 km maar niet iedereen wou direct naar het kamphuis.
We zijn vaak verkeerd gelopen en uiteindelijk kwamen we in Lierop aan .
Toen we net in Lierop aankwamen, kwamen we een bavaria kroeg tegen en wouden we een kijkje nemen, uiteindelijk kwamen erachter dat de achterdeur niet op slot zat. We hadden 1 stap binnen gezet en het alarm ging meteen af. Daarna besloten we daar weg tegaan en pauze houden van een kwartier.
Vervolgens liepen we door en kwamen we de jo14 tegen, wij waren snel de andere kant opgerend waardoor het afstand vergroot werd.
Daarna kwamen we op een weg waar we 4,1 km lang rechtdoor moesten lopen, we zijn uiteindelijk met veel pauzes tussendoor de weg afgelopen en toen kwamen we om 5 uur s’ochtends aan bij het kamphuis
Geschreven door: Pim en Oliver
Kleine oogjes om half 9 aan t ontbijt. Gelukkig was t top Weer en konden we om 10:00 uur naar een groot zwembad in Den Bosch rijden. Een groot bad met een groot veld erbij. Paar uurtjes met de ogen dicht voor de leiding. Top!! Kinderen vermaakte zich in t zwembad en er is niemand t zwembad uitgestuurd!!!!
Eind van de middag arriveerden we bij t kamp gebouw waar iedereen gelijk t veld opmoest en van al hun spullen die ze bij zich hadden de olympische ringen moesten gaan maken. De foto’s zijn in de ouders app gegooid en die mochten hun stem op de mooiste foto uitbrengen.
Op t menu stond broodje kip Shoarma en water meloen toe. Respect voor de koks elke dag voor 136 eten maken. Er word goed gegeten en daar zijn we blij mee.
Na t eten penalty’s schieten en daarna konden de Olympische spelen weer gaan beginnen. Op en rond t veld werden opdrachten uitgevoerd. Nadat dat klaar was gingen de kinderen zelf nog voetballen op t veld en in de zaal. Was weer een mooie dag!
Ook nog leuk om te vermelden dat ondanks dat Noa Bremmer niet mee kon naar t zwembad ze een hele leuke dag met de kampploeg heeft gehad, cake bakken met Muup, boodschappen gehaald met Stefan kwartetten met Fred, Onk en Muup. Ze heeft zich niet verveeld.
Wij gaan nu de groepen 1 voor 1 naar bed brengen welterusten.
Wist u dat:
- Senn Stougie aan zijn vader vertelde dat hij z’n moeder mist.
- Walter reageerde, daar heb ik geen last van !!
- Luuk Wassink in een discussie met de spelleiding zegt “normaal lieg ik altijd maar nu echt echt niet”.
- De spelleiding lachend weg liep
- Hij deze discussie verloren had.
- Hij niet kon begrijpen dat hij niet geloofd werd.
- Denise Trapman zegt heel goed in handbal te zijn
- Dat ze 2x voor open goal naast gooit
- Dat ze niet kon begrijpen hoe dat kon
- Bas klijmij ongeveer 2 uur na het ontwerpen van zijn Teamshirt hem ook al weer kwijt was
- Hij nu maar gewoon in een wit shirt mee doet
- Lenn Trapman zijn kies eruit viel tijdens een krentenbol eten
- Leidster Femke met kinderen van de glijbaan is geweest.
- Ze achteraf hoorde die kinderen niet bij ons hoorde.
- Xavi Kroon, Mees Staalduinen, Mik Snijders, Stef Sar, Jayvino Montfoort en Lennox Bakker zo gezellig zijn in de auto.
- Dit met spelletjes doen en gezellig kletsen is
- Ze zo Denise door de autorit heen ‘helpen’.
- Vayama Ramnath op zijn tandvlees de dropping heeft uitgelopen.
- Nik Vedder, Yvet v Staalduinen en Roxan van de Berg niet weg te slaan zijn bij elkaar.
- Penalty’s schieten niet echt Giliam Vermeer zijn ding is
- Dit volgens Giliam zelf is.
- Bas Klijmij vind dat die beter kan voetballen dan schaken.
- Hij schaken toch ook wel heel leuk vind.
- Hij straks gaat schaken tegen leider Stefan Onkenhout.
- Jens Alders nu al weet dat hij volgend jaar ook mee wil op kamp!
- Hij vroeger beter kon schaken dan nu
- hij nu 9 jaar is😂
- Rowan Notenboom de dropping vermoeiend vond
- Hij bijna in slaap viel onder t lopen.
- Mats Kappenburg vandaag 3 pingels heeft gescoord.
- Gillian Vermeer 100 kilometer kan lullen
- Hij na 4 kilometer niet meer kan lopen en op de weg gaat zitten.
- Lars Zuiderveen niet mee wilde met de dropping
- Hij voor een zak m&m’s is overgehaald
- Hij het nog leuk vond ook.
- Je Koen van Beek niet hoort tijdens de dropping
- Hij het tempo er goed inhoud.
- Sem Staalduinen vorig jaar nooit meer naar huis wilde
- Hij het nu na 4km al zat was.
- Robbie Bregman 8 km de slappe lach heeft gehad.
- Ze denken dat we donderdag weer gaan droppen. Zin an!!!
De foto’s weer zijn terug te zien via deze link
En de video’s te ziehttps://youtu.be/zjY6Vh1IdCMn zijn op Youtube via het kanaal van FCTV