Vanmorgen ontbijten we al om 8.00 uur. Alle kinderen hebben hun jeugdkamp T-shirt aangetrokken voor de kampfoto. Na een hoop passen en meten staat iedereen op de goede plek en kon de foto geschoten worden. Na de fotoshoot van Peter van den Berg was het de beurt van Diego Berends voor zijn taart presentatie. Zijn moeder had een heerlijke appel walnoten taart gebakken. Ook deze is goed ontvangen door de jury. DJ Henkie is druk in de weer geweest om nieuwe CD’s te maken voor in de bus, zodat we met een nieuwe beat om 10 uur onderweg konden gaan naar Walibi.
Helaas was er een probleem, de entree kaartjes zijn voor vrijdag. Met een hoop teleurgestelde gezichten vertrokken we weer richting de busjes. Stefan zou Stefan niet zijn als hij zijn uiterste best niet deed om toch kaartjes voor vandaag te regelen. We moesten alleen laten zien hoe veel zin we er in hadden. Onmiddellijk werd luidkeels het clublied in gezet en mochten we als nog naar binnen. De tassen werden op het eerste grasveldje verzameld en iedereen kon tot 18.00 uur zijn gang gaan.
Beau, Tijn, Ramond, Maarten, Quint, Mika en Liam gingen aan de hand van Jim en Paul op zoek naar het avontuur. Als eerste gingen ze los in de zweefmolen en bij de sprekende fontein. Naast de fontein was ook de eerste achtbaan te vinden, de Speed of Sound. Tijn, Mika en Beau gingen met Paul op verkenning. Achteraan sluiten in de rij, kijken wat er gebeurd de spanning werd flink opgevoerd. En na een paar rondjes waren we aan de beurt. Er word ingestapt de muziek schalt uit de boxen de beveiliging word gesloten, nu is er geen weg terug meer. Langzaam worden we achteruit een helling opgetrokken een tunnel in. Lichtflitsen schieten langs ons heen. En dan zijn we los, we bereiken in zeer korte tijd de topsnelheid. De eerste looping wordt opgevolgd door een kurkentrekker en nog een looping. Hoog in de lucht komen we tot stilstand. En dan wederom worden we los gelaten en gaan achterste voren terug over de achtbaan. De reacties zijn gaaf, tof en nog een keer. Helaas de wachttijd is te lang en de andere willen ook graag verder. Diverse attracties volgen, de mannen hebben het bar naar hun zin.
Maar niet alleen de Fjes gingen in groepjes weg. Er was ook een meidengroepje. Nadine, Mirthe en Fleurtje gingen eerst alleen op pad maar werden niet veel later vergezeld door de twee jongste leiders. Nielsje en Twannie worden ze genoemd door meiden. Niels en Twan noemen de meiden op hun beurt ‘Onze tjikkies’. Als eerste gingen ze op stap naar het griezelige kasteel. De leiders hebben hier flink gelachen want de meisjes deden het in hun broek. Vervolgens waren er was attracties waar de leiders niet in durfde en zo was de morele stand 1-1.
Ondertussen zijn de F-tjes bij de Splash beland, hier was het vrij druk qua leiding en meiden. Een lange rij kampgangers welke het niet droog hebben gehouden. Hier gebeurde ook iets waardoor de leiders de eeuwige voorsprong konden vaststellen. Nadat de meiden uit de Splash kwam bleek dat Fleur in een soort bruine gelei had gezeten hierdoor leek het net alsof Fleur de grote boodschap niet binnen had kunnen houden. Dit zorgde voor een gezellige en geinige sfeer. Na wat lekkere snacks en een verschoning voor Fleur vervolgde ‘’Onze sjikkies’’ hun tocht door het park. En het werd nog een dure dag voor de leiding. Niels en Twan wilde letterlijk kosten wat het kost de meiden voorzien van een knuffeltje, omdat ze zo bang waren geweest in de dropping en in het spookhuis. Na 1,5 uur spelen en een paar munten en briefjes verder waren de meiden voorzien van 3 knuffels.
De F-tjes beleven spannende minuten in het kasteel, net als de meiden vonden ze het best spannend. Beau heeft me zo hard in de arm geknepen dat hij er blauw van geworden is. Vervolgens zijn we naar de veel belovende Express: perron 13 gegaan. De weg naar de achtbaan op zich was al een hele spannende beleving. Een sortement spookhuis. Beau en Mika zijn de helden, die deze achtbaan hebben overwonnen. Zo is iedereen blij na een mooie en vooral beregezellige dag in Walibi, de meiden kunnen nu veilig gaan slapen.
Terug op het kamp broodje hamburger gegeten. Penalty schieten waar de keeper Johan van den Berg vreemde signalen binnen kreeg over in welke hoek er werd geschoten.
Hij moest ook een rust momentje ingelasten, waar de kampgangers dansend gebruik van maakten, Filmpje geplaatst op facebook.
Wat ook leuk is om te melden , is de komiek in wording Morris Zuiderwijk, met zijn Morris Show.. Hij heeft al diverse one mans shows in zijn kamer op kamp gegeven, intussen geeft hij al drie shows op een avond. Je kan kaarten bestellen en ze met snoep betalen. Morgenavond ook waarschijnlijk tijdens de bonte avond.
De Ctjes zijn nu het dorp in tijdens hun laatste kamp , wij gaan de dag weer evalueren……
Met vriendelijke groet Paul, Twan en Henkie.